ام اس (MS) چیست ؟
مولتیپل اسکلروزیس (MS) یک بیماری مزمن است که سیستم عصبی مرکزی (CNS) را تحت تأثیر قرار می دهد. این بدان معناست که سیستمی که برای حفظ سلامت بدن شما طراحی شده است، به اشتباه به میلین حمله می کند (یک لایه محافظ دور رشته های عصبی) که باعث میشود پوشش محافظ سلول های عصبی آسیب ببیند.
این آسیب منجر میشود که ارسال سیگنال از مغز به سایر اعضای بدن با مشکل مواجه شود.وقتی میلین دچار آسیب می شود، انتقال پیام عصبی در عصب با کاهش سرعت مواجه می شود و باعث کاهش عملکرد مغز و نخاع می شود.
در این مقاله قصد داریم به طور جامع با علائم ام اس به صورت عمومی، علائم آن در زنان و مردان ، علائم اولیه ام اس, علائم ام اس خوش خیم و سایر موارد حیاتی در مورد نشانه های این بیماری بیشتر آشنا شویم.
علائم ام اس (MS) چیست ؟
ام اس یک بیماری با علائم غیرقابل پیش بینی است که شدت آنها می تواند متفاوت باشد. در حالی که برخی افراد تنها دچار احساس خستگی و بی حسی می شوند، در موارد شدید می تواند باعث فلج، از دست دادن بینایی و کاهش عملکرد مغز شود.
حدود 80 درصد افراد مبتلا ، داشتن خستگی را گزارش کرده اند. خستگی که همراه با آن رخ می دهد می تواند تضعیف کننده شود و بر توانایی پیاده روی و انجام کارهای روزمره تأثیر بگذارد.
ام اس یک بیماری مادام العمر است، اما می توان آن را مدیریت کرد و محققان به طور مستمر به دنبال درمان های موثرتری برای این بیماری هستند.
انواع بیماری ام اس (MS)
سندرم بالینی جدا شده (CIS)
سندرم بالینی جدا شده (CIS) شامل یک حادثه با علائم است که حداقل 24 ساعت طول می کشند. این علائم به علت میلین زدایی (دمیلینه شدن) در سیستم عصبی مرکزی رخ می دهند. دو نوع حادثه ضمنی وجود دارد: تک کانونی یا مونوفوکال و چند کانونی یا مولتی فوکال. یک حادثه ضمنی تک کانونی به این معنی است که یک آسیب (جراحت) سبب یک علائم می شود.
یک حادثه ضمنی چند کانونی به این معنی است که شما بیش از یک آسیب و بیش از یک علامت دارید.
اگرچه این حادثه های ضمنی از خصوصیات مشخص این بیماری هستند اما آنها برای تشخیص درست کافی نیستند. اگر آسیب های مشابه با آسیب هایی که در این بیماری رخ می دهند موجود باشد، به احتمال زیاد شما ام اس نوع عود کننده – بهبود یابنده (RRMS) دارید.
ام اس عودکننده – بهبود یابنده (RRMS)
بیماری ام اس عودکننده – بهبود یابنده مستلزم بازگشت و عود فعالیت بیماری بعد از بهبودی است. در طی دوره های بهبودی، نشانگان خفیف یا غایب هستند و هیچ پیشرفتی در بیماری دیده نمی شود. RRMS رایج ترین شکل ام اس در ابتدای بیماری است و حدود 85 درصد از کل موارد این بیماری را تشکیل میدهد.
ام اس پیشرونده اولیه (PPMS)
اگر ام اس پیشرونده اولیه (PPMS) دارید عملکرد عصبی شما از آغاز بروز نشانگان، بتدریج بدتر می شود. با این حال دوره های کوتاه پایداری ممکن است رخ دهد. برای توصیف فعالیت بیماری از واژه های فعال و غیرفعال استفاده می شود. ام اس عودکننده – بهبود یابنده (PRMS) اصطلاحی بود که قبلاً برای توصیف ام اس تدریجی با بهبودهای واضح، مورد استفاده قرار می گرفت. این اصطلاح اکنون در طبقه PPMS جای داده می شود.
ام اس پیشرونده ثانویه (SPMS)
ام اس پیشرونده ثانویه (SPMS) زمانی رخ می دهد که RRMS به شکل تصاعدی تغییر میکند. شما ممکن است هنوز علاوه بر معلولیت یا بدتر شدن تدریجی عملکرد، بازگشت های قابل مشاهده ای داشته باشید.
علائم اولیه و نشانه های ام اس (MS)
علائم اولیه MS عبارتند از:
- مشکلات بینایی
- گزگز و بی حسی
- درد و اسپاسم
- ضعف یا خستگی
- مشکلات تعادل یا سرگیجه
- مشکلات مثانه
- اختلال در عملکرد جنسی
- مشکلات شناختی
علائم شایع ام اس (MS)
علائم اصلی ناشی از آسیب به پوشش محافظ عصب، میلین است. پزشکان می توانند با استفاده از دارو و فیزیوتراپی به شما در مدیریت این علائم کمک کنند.
شایع ترین علائم ام اس عبارتند از:
مشکلات بینایی
مشکلات بینایی یکی از شایع ترین علائم آن است. التهاب بر عصب بینایی تأثیر می گذارد و بینایی را مختل می کند. این می تواند باعث تاری دید یا از دست دادن بینایی شود. گاهی اوقات ممکن است اعصاب جمجمه یا ساقه مغز درگیر شوند که باعث مشکلات حرکتی چشم یا دوبینی می شود. این سه علامت، نشانه های مشکلات بینایی رایج هستند:
نوریت بینایی
التهاب عصب بینایی
نیستاگموس
حرکت ناپایدار چشم، که گاهی اوقات به آن “چشم های رقصنده” می گویند.
دوبینی
ممکن است بلافاصله متوجه مشکلات بینایی نشوید. در نوریت بینایی، درد هنگام نگاه کردن به بالا یا به یک طرف می تواند با کاهش بینایی هم همراه باشد. راه های مختلفی برای مقابله با تغییرات بینایی مرتبط با علائم این بیماری وجود دارد.
گزگز و بی حسی
ام اس بر اعصاب مغز و نخاع (مرکز پیام بدن) تأثیر می گذارد. اعصاب حسی در طناب نخاعی ممکن است تحت تأثیر دمیلینه شدن قرار گیرند و باعث کاهش حس در هنگام لمس شوند که می تواند بر توانایی راه رفتن یا انجام کارها با دست تأثیر بگذارد. همچنین ممکن است پارستزی (احساساتی مانند بی حسی، سوزن سوزن شدن یا سوزش) داشته باشید.
احساس سوزن سوزن شدن و بی حسی یکی از شایع ترین علائم هشدار دهنده است.
محل های رایج بی حسی عبارتند از :
- صورت
- بازوها
- پاها
- انگشتان
درد و اسپاسم
درد مزمن و اسپاسم عضلانی غیرارادی نیز در این بیماری شایع است. درد می‌تواند نتیجه مستقیم دمیلینه شدن باشد و یا با درد ثانویه ایجاد شده باشد.
همچنین می تواند باعث درد مزمن نوروپاتیک شود، حالتی که در آن درد حاد می تواند به طور مستمر نیز تجربه شود. این دردها ممکن است شامل دیسستزی (احساس دردناک در اندام ها) یا خارش باشند که باعث خارش، گزگز و احساسات مشابه می شود.
مثالهای درد نوروپاتیک عبارتند از:
- نورالژی سه قلو
- علامت لرمیت
- «آغوش ام اس»
- اسپاسم حمله ای
سفتی یا اسپاسم عضلانی (اسپاستیسیته) نیز شایع است. ممکن است ماهیچه‌ها یا مفاصل سفت شوند و همچنین حرکات غیرقابل کنترل و دردناک اندام‌ها را تجربه کنید. پاها اغلب تحت تأثیر قرار می گیرند، اما کمردرد نیز شایع است.
یکی از انواع اسپاستیسیتی مرتبط با ام اس (MS) عبارت است از اسپاستیسیتی فلکسور، که در آن ماهیچه‌ها بسیار سفت می‌شوند، به طوری که خم می‌شوند و نمی‌توانند صاف شوند، و اسپاستیسیتی اکستانسور، که در آن ماهیچه‌ها برعکس این مشکل را دارند – آن‌قدر سفت هستند که دست‌ها یا پاها صاف می‌شوند و نمی تواند خم شود
گفتار نامفهوم و اختلال بلع ، به ویژه در مراحل بعدی بیماری، نیز می تواند به دلیل مشکلات حرکتی رخ دهد.
خستگی و ضعف
خستگی و ضعف بی دلیل بر بسیاری از افراد مبتلا به این بیماری تأثیر می گذارد. خستگی اغلب به تعداد ضایعات در مغز و التهاب مربوط می شود. ضعف می تواند به دلیل آتروفی عضلانی (کوچک شدن ماهیچه ها) یا به دلیل دمیلین شدن اعصاب ایجاد شود.
خستگی مزمن زمانی رخ می دهد که وضعیت اعصاب در ستون فقرات بدتر می شود. معمولاً خستگی به طور ناگهانی ظاهر می شود و تا هفته ها قبل از بهبودی ادامه می یابد. این ضعف در ابتدا بیشتر در پاها مشهود است.
افراد مبتلا به این بیماری ممکن است دچار خستگی متناوب، خستگی مکرر یا خستگی مزمن دائمی شوند. گاهی اوقات شانس تشخیص جداگانه سندرم خستگی مزمن برای افراد مبتلا وجود دارد.
مشکلات تعادل و سرگیجه
سرگیجه و مشکلات هماهنگی و تعادل می تواند تحرک فرد مبتلا به ام اس را کاهش دهد که می تواند به مشکلاتی در راه رفتن شما منجر شود. افراد مبتلا اغلب احساس سبکی سر، سرگیجه یا وضعیتی که گویی اطرافشان در حال چرخش است می کنند. این علامت اغلب در هنگام ایستادن ظاهر می شوند.
اختلال عملکرد مثانه و روده
مثانه ناکارآمد یکی دیگر از رایج ترین نشانه ها است. این مشکل می تواند شامل موارد زیر باشد:
- تکرر ادرار
- نیاز شدید به ادرار کردن
- ناتوانی در نگه داشتن ادرار
- ناتوانی در ادرار کردن (احتباس مثانه)
علائم مرتبط با ادرار اغلب قابل کنترل هستند. افراد مبتلا به MS کمتر دچار یبوست، اسهال یا از دست دادن کنترل روده می شوند.
اختلال عملکرد جنسی
برانگیختگی و عملکرد جنسی نیز می تواند برای افراد مبتلا به MS مشکل ساز باشد زیرا در سیستم عصبی مرکزی – جایی که به آن حمله می کند – شروع می شود. این مشکل می تواند ناشی از مشکلات فیزیکی همراه با خستگی، اسپاستیک یا علائم عاطفی ثانویه باشد.
مشکلات شناختی
بسیاری از مبتلایان به MS به نوعی در عملکرد شناختی خود دچار مشکل می شوند. این مشکل می تواند شامل موارد زیر باشد:
- مشکلات حافظه
- دامنه توجه کوتاه
- مشکل در تمرکز
افسردگی و سایر مشکلات سلامت عاطفی نیز در نشانه های MS شایع هستند.
تغییرات در سلامت عاطفی
افسردگی شدید در میان افراد مبتلا به ام اس (MS) رایج است. استرس های MS همچنین می تواند باعث تحریک پذیری، نوسانات خلقی و به ندرت شرایطی به نام تأثیر شبه بولبار شود. این وضعیت شامل حملات غیرقابل کنترل گریه و خنده است.
مقابله با علائم MS ، همراه با مسائل مربوط به روابط یا خانواده، می تواند افسردگی و سایر اختلالات عاطفی را چالش برانگیزتر کند. در این شرایط مشاوران بالینی و گروه های پشتیبانی MS می توانند برای مقابله با این تغییرات مفید باشند.
ام اس (MS) در زنان و مردان
به طور کلی، MS در زنان بسیار شایع تر از مردان است. دلایل این امر هنوز در حال بررسی و تحقیق است، اما احتمالاً شامل هر دو منبع ژنتیکی و عوامل محیطی است. زنانی که تصمیم دارند علیرغم تشخیص ام اس باردار شوند، حتما باید با پزشک خود در مورد تمام گزینه های درمان و مدیریت علائم ام اس صحبت کنند.
نرخ ابتلای مردان به ام اس 3 برابر از زنان کمتر است. این امر به ویژه در 30 سال گذشته با افزایش این شکاف، بسیار قابل توجه بوده است. این شکاف می تواند به دلیل برخی مسائل مانند دسترسی به مراقبت های بهداشتی، زایمان و عوامل سبک زندگی باشد. کمبود ویتامین D در زنان نیز به عنوان یک عامل محتمل در حال تحقیق است.
اما به نظر می رسد انواع خاصی از ام اس، با شروع عود، در مردان سریع تر از زنان پیشرفت می کنند.
تشخیص نشانه های ام اس (MS)
یک پزشک – به احتمال زیاد یک متخصص مغز و اعصاب – چندین آزمایش را برای تشخیص MS انجام می دهد، از جمله:
معاینه عصبی:
پزشک شما اختلال در عملکرد مغز یا ستون فقرات را بررسی می کند.
آزمایشات خون:
پزشکان از آزمایشات خون برای رفع عارضه های دیگر همراه با علائم مشابه استفاده میکنند.
معاینه چشم:
یک سری آزمایش است که برای ارزیابی بینایی شما طراحی شده است.
MRI:
تکنیکی است که از یک میدان مغناطیسی قدرتمند و امواج رادیویی برای ایجاد تصاویر مقطعی از مغز و نخاع استفاده می کند.
کشیدن مایع نخاعی (سوراخ کردن ستون مهره ها):
که به آن پونکسیون کمری نیز می‌گویند، این آزمایش شامل یک سوزن بلند است که برای برداشتن نمونه‌ای از مایع در حال گردش در اطراف مغز و نخاع شما وارد ستون فقرات میشود.
پزشکان از این آزمایش‌ها برای بررسی دمیلیناسیون در سیستم عصبی مرکزی استفاده میکنند که حداقل دو ناحیه مجزا را تحت تأثیر قرار میدهد. آنها همچنین باید تعیین کنند که حداقل 1 ماه بین حمله ها گذشته باشد. از این آزمایشات برای رد سایر شرایط احتمالی نیز استفاده می شود.
MS اغلب پزشکان را گیج و شگفت زده می کند زیرا ممکن است چه از نظر شدت و چه از نظر روش هایی که افراد را تحت تاثیر قرار می دهد متفاوت باشد. حملات ممکن است چند هفته طول بکشند و سپس ناپدید شوند. اما عودها می توانند به تدریج بدتر و غیرقابل پیش بینی تر شوند و با علائم متفاوتی همراه شوند. تشخیص زودهنگام می تواند به جلوگیری از پیشرفت سریع ام اس کمک کند.
علائم ام اس (MS) در MRI
ام آر آی بدون درد و غیر تهاجمی است و می تواند تصاویر دقیقی تولید کند. MRI که هم با رنگ کنتراست و هم بدون آن انجام می شود، می تواند ضایعات روی مغز و نخاع را شناسایی کند. تصاویر MRI می توانند نشان دهند که ضایعات قدیمی، جدید یا در حال حاضر فعال هستند. علاوه بر تشخیص، MRI می تواند به نظارت بر پیشرفت بیماری کمک کند و تغییرات وضعیت و علائم ام اس در MRI مشهود خواهند بود.
علائم ام اس (MS) در آزمایش خون
آزمایش خون اغلب روشی مؤثر برای از بین بردن یا تأیید سایر تشخیص ها است. آزمایش خون می تواند به پزشک کمک کند تا سایر بیماری هایی را که باعث ایجاد برخی از علائم مشابه ام اس می شوند، رد کند. این امر پزشک شما را یک قدم به تشخیص دقیق نزدیکتر می کند.
از آنجایی که علائم ام اس می آیند و می روند و هیچ آزمایشی وجود ندارد که تشخیص قطعی را ارائه دهد، تشخیص ام اس ممکن است زمان زیادی طول بکشد. در حالی که انتظار ممکن است خسته کننده باشد، هر آزمایش به حذف یا تأیید سایر علل بالقوه علائم شما کمک می کند.
علائم مشابه
تعدادی از شرایط می توانند علائمی مشابه علائم ام اس ایجاد کنند. هنگامی که پزشکان آزمایش خون را تجویز می کنند، می توانند با شناسایی سرنخ هایی از سایر شرایطی که می توانند بیماری را تقلید کنند، برای تشخیص یا رد ام اس اقدام کنند. این شرایط عبارتند از:
بیماری لایم:
که می تواند باعث گزگز یا بی حسی در بازوها، دست ها، پاها و پاهای شما شود. این موارد از علائم شایع ام اس نیز هستند. در حالی که 100 درصد دقیق نیست، سنجش ایمونوسوربنت مرتبط با آنزیم و آزمایش خون وسترن بلات می تواند وجود عفونت بیماری لایم را در خون تشخیص دهد.
لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE):
شایع ترین نوع لوپوس، طبق گفته مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری، یک بیماری خودایمنی التهابی است که می تواند سیستم عصبی مرکزی شما را تحت تاثیر قرار دهد و ممکن است باعث بی حسی، سوزن سوزن شدن، خستگی و مشکلات بینایی شود. آزمایش خونی که برای آنتی‌بادی‌های ضد هسته‌ای و سایر آنتی‌بادی‌ها مثبت است، ممکن است نشان‌دهنده لوپوس یا برخی بیماری‌های خودایمنی باشد، اما ام‌اس نیست.
نورومیلیت اپتیکا:
که بیشتر به عنوان بیماری Devic شناخته می شود، یک اختلال ایمنی نادر است که به طور قابل توجهی مشابه MS است. این دو عارضه علائم بسیاری مانند تاری یا از دست دادن دید، ضعف، بی‌حسی، مشکلات مثانه و اسپاستیسیتی مشترک دارند. آزمایشی به نام آزمایش خون NMO-IgG در افراد مبتلا به ام اس منفی است اما در 70 درصد افراد مبتلا به بیماری Devic مثبت است.
میلین زدایی:
دمیلیناسیون که هم در کمبود B12 و هم در ام اس رایج است، آسیب به پوشش محافظی است که رشته های عصبی را در سیستم عصبی مرکزی احاطه کرده است. علائم کمبود ویتامین B12 شامل بی‌حسی و گزگز در دست‌ها و پاها، ضعف و خستگی است. آزمایشات خون کمبود B12 را نشان می دهد، اما تشخیص کمبود عمومی و کمبودی که با ام اس مرتبط است بسیار دشوار است.
زینک:
پزشک همچنین می تواند کمبود زینک را از طریق آزمایش خون عمومی تشخیص دهد. این به خودی خود نشان دهنده ام اس نیست، اما افراد مبتلا به ام اس ممکن است با زینک مشکل داشته باشند. با این حال، تحقیقات در مورد زینک در ام اس متناقض است. برخی از مطالعات نشان می‌دهند که افراد مبتلا به ام اس ممکن است کمبود زینک داشته باشند، در حالی که برخی دیگر نشان می‌دهند که سطح زینک ممکن است در حقیقت بالا باشد. تحقیقات نشان میدهد که زینک تا حدی تأثیر منفی بر سیستم ایمنی دارد. به همین دلیل، مصرف مکمل زینک ممکن است ایده خوبی نباشد.
میلوپاتی ناشی از کمبود مس:
این کمبود مسی است که منجر به آسیب یا آسیب نخاع می شود. پزشکان این عارضه را بر اساس آزمایش خون تشخیص می‌دهند که سطح مس و پروتئین‌های حامل مس را در خون نشان میدهد. این وضعیت همچنین می تواند علائم ام اس را تقلید کند. یکی از دلایل آن می تواند مصرف دوزهای بالای زینک در مکمل های زینک باشد.
علائم ام اس (MS) خوش خیم
مولتیپل اسکلروزیس یک بیماری طولانی مدت است که باعث می شود سیستم ایمنی بدن شما به سیستم عصبی مرکزی (CNS) حمله کند. همینطور که بیماری ام اس پیشرفت می کند، برای همیشه به سلول های عصبی در مغز و نخاع شما آسیب می رساند. این آسیب، روش ارتباط مغز شما با بقیه بدن را مختل می کند. این بدین معناست که تغییراتی در نحوه حرکت و عملکرد بدن شما ایجاد می شود که منجر به علائمی اینچنینی می شود:
- لرزش
- بی حسی
- سرگیجه
- دشواری در راه رفتن
- مشکل بینایی
- مشکلات مثانه
هیچ درمانی برای ام اس وجود ندارد، اما ام اس خوش خیم خفیف ترین شکل این بیماری است.
ام اس (MS) خفیف یا خوش خیم به چه معناست؟
متخصصان مغز و اعصاب یا پزشکانی که بر روی مغز و سیستم عصبی مطالعه می کنند، در صورتی که شما به عنوان بیمار ام اس، پس از چندین سال ابتلا به ام اس بیشتر توانایی بدن خودتان را برای عملکرد حفظ کرده باشید، ام اس را خوش خیم می دانند. فقط حدود 5 تا 10 درصد از افراد مبتلا به ام اس به این شکل از بیماری مبتلا هستند.
چگونه علائم ام اس (MS) خوش خیم تشخیص داده می شود ؟
ام اس خوش خیم گونه ای از ام اس عود کننده- فروکش کننده است. این حالتی است که در آن نشانه های ام اس بسیار خفیف هستند یا برای مدت طولانی شعله ور نمی شوند. تقریبا حدود 15 سال پس از تشخیص اولیه ام اس، پزشک شما می تواند تشخیص دهد که آیا این بیماری خوش خیم است یا خیر. پزشک از MRI و مقیاس وضعیت ناتوانی گسترده (EDSS) استفاده می کنند تا متوجه شود شما چقدر از نظر جسمی ناتوان هستید. زمان تست 15 تا 30 دقیقه است.
نحوه پیشرفت علائم در ام اس (MS) خوش خیم
ابتلا به ام اس خوش خیم به این معنی نیست که هیچ علامتی نخواهید داشت. مولتیپل اسکلروزیس بسیار غیرقابل پیش بینی است، بنابراین برای پزشکان دشوار است که روش دقیق پیشرفت آن را مشخص کنند. گاهی به آرامی و خفیف پیشرفت می کند. در مواقع دیگر مسیرش تغییر می کند و خیلی سریع پیشرفت می کند.
اما اگر مبتلا به ام اس خوش خیم هستید، ممکن است برخی از علائم زیر را داشته باشید، حتی اگر می توانید راه بروید و بیشتر بدن شما هنوز به خوبی کار می کند:
- خستگی
- اسپاسم عضلانی
- مشکلات بینایی
- بی حسی و گزگز
- مشکل حافظه
- مشکلات تمرکز
همچنین ممکن است گاهی اوقات احساس افسردگی کنید، اما درمان می تواند کمک کننده باشد.
درمان ام اس (MS)
خوش خیم
هیچ درمانی برای MS وجود ندارد، اما داروها می توانند سرعت بیماری را کاهش دهند. سایر داروها می توانند به شما در مدیریت علائم MS خفیف کمک کنند. اگر فکر می کنید ممکن است ام اس خوش خیم داشته باشید، با پزشک خود صحبت کنید.
اگر قبلاً تشخیص داده شده است که به MS خفیف مبتلا شده اید، با پزشک خود در مورد برنامه غذایی و ورزشی صحبت کنید که می تواند به شما در مدیریت این بیماری و داشتن کیفیت زندگی بهتر کمک کند.
حتی زمانی که شرایط را تحت کنترل دارید، باید معاینات منظم با پزشک خود داشته باشید. همچنین باید دقت داشته باشید که تشخیص ام اس خوش خیم تنها معیاری از تجربه شما با مولتیپل اسکلروزیس تا آن مرحله است. شما نمی توانید پیش بینی کنید که علائم ام اس چگونه ممکن است پیشرفت کنند.
درمان های اصلاح کننده بیماری ام اس (DMT)
درمان های اصلاح کننده بیماری ام اس به منظور کند کردن پیشرفت بیماری و کند کردن نرخ بازگشت آن طراحی شده اند.
داروهای خود – تزریقی اصلاح کننده بیماری برای RRMS شامل گلاتیرامر اسیتات (کوپاگزون) و بتا اینترفرون هایی مانند زیر هستند:
- آوونکس
- بتاسرون
- اکستاویا
- پلگریدی
- ربیف
داروهای دهانی برای RRMS عبارتند از:
- دی متیل فوماریت (تکفیدرا)
- فینگولیمود (گیلنیا)
- تری فلونومید (اوباگیو)
درمان های تزریقی درون وریدی برای RRMS عبارتند از:
- آلمتوزوبام (لمترادا)
- ناتالیزوماب (تایسابری)
- میتوگزان ترون هیدروکلرید (فقط به شکل غیرتجاری موجود است)، و فقط هم برای ام اس های شدید استفاده می شود.
در سال 2017 سازمان غذا و دارو (FDA) اولین درمان های اصلاح کننده را برای افراد مبتلا به ام اس پیشرونده اولیه تأیید کرد. این داروی تزریقی اوکر لیزوماب (اوکرووس) نام دارد و می توان از آن برای درمان ام اس عودکننده – بهبود یابنده نیز استفاده کرد. البته تمام داروهای MS برای همه افراد موجود یا مناسب نیستند.